Namibië | De flamingo's van Luderitz
Zeg je flamingo’s?
Ja, flamingo’s! Grote troepen flamingo’s kun je in de omgeving van Luderitz zien. Deze roze vogels worden aangetrokken door de ondiepe zee voor de kust. Luderitz zal je verbazen. Het is veel meer dan een uitvalsbasis voor een bezoek aan Kolmanskop!
Stadje langs de kust.
Eén van de vele kerken in Luderitz
Stukje geschiedenis
De eerste Europeen die dit gebied aan deed was Bartolomeu Dias, de bekende ontdekkingsreiziger die als eerste het zuidpunt van Afrika bereikte. Na deze stap eind 15de eeuw was het lang een handelspost van de koloniale macht Nederland. Nadat dit deel van Afrika in Duitse handen kwam eind 19de eeuw werd in dit stadje begin 20ste eeuw een concentratie kamp voor de lokale Herero en Nama gebouwd. Een historisch feit welke de regering tot vandaag de dag liever onder de pet houdt. Er zijn geen sporen van terug te vinden. De plek, Shark Island, is tegenwoordig zelfs de enige camping in de stad die nota bene wordt gerund door de nationale parken van Namibië. Als je meer over deze geschiedenis wilt lezen, dan kan ik je dit diepgaande artikel van de Wall Street Journal aanraden. Het was voor mij meteen een goede reden om een keer niet te kamperen.
De stad Luderitz leefde op toen in Kolmanskop diamanten werden ontdekt, maar met de ondergang van de mijn in 1950 werd het langzaam heel rustig in dit stadje. Wat overblijft is de visserij en, nu Namibië ontdekt is door de rest van de wereld, een stroompje toeristen.
De omgeving van Luderitz
Duitse architectuur in Afrika
Luderitz, geflankeerd aan één zijde door de Atlantische oceaan en aan de andere kant door duizenden kilometers woestijn. Het daarmee ook het enige stukje serieuze bebouwing wat je kan vinden in dit deel van Namibië. Het stadje voelt daardoor ook echt aan als een buitenpost van de beschaving. Overal hoor en proef je de zee en als het waait, en dat doet het bijna constant, zie je het woestijn opwaaien in de woestijnduinen.
Kantoor van NamDeb
De kerkbanken van de Felsenkirche
Dat dit stadje bestaat komt door de relatief rustige ligging aan de kust. Luderitz ligt namelijk in een baai. Dat is de reden waarom ook Dias destijds in de 15de eeuw hier voet aan land zette. Het is een veilige haven. De baai is niet alleen een veilige haven voor schepen maar ook voor de dieren. De wateren voor de kust van Namibië zitten vol vis en als gevolg daarvan ook walvissen, dolfijnen, pinguins en zeehonden. Het ondiepe water van de baai zorgt ook voor de ideale omstandigheden voor het vangen van garnalen; precies waar flamingo’s geen genoeg van kunnen krijgen.
De flamingo’s
De flamingo’s vindt je op twee plekken rondom Luderitz. De eerste plek is net ten zuiden van de stad in de baai. Vanuit het stadje een 15 minuten lopen. Alleen als het waait, en dat doet het constant, wordt je gezandstraald. Wellicht is de auto, voor deze keer, een betere optie dan lopen.
De andere plek is in een door de mens gemaakt meer. De stad verzamelt het afvalwater en reinigt het. Alleen wat moet je er daarna mee? In Luderitz stroomt het langzaam richting een meer. Dit meer is een ware oase. Zoet water midden in een woestijn. Het is op deze plek, even ten noorden van de stad, waar je de grootste aantallen flamingo’s zal aantreffen.
Honderden flamingo’s
Flamingo’s midden in de woestijn
Het verhaal van Luderitz lijkt op de geschiedenis van Namibie, en wellicht wel heel zuidelijk Afrika, samengedrukt in één stad. Het begon als handelspost voor Europese koloniale machten, had vervolgens een rol in het apartheid denken en kruipt daar nu uit en transformeert zich tot een plek voor bezoekers die de geweldige natuur willen ervaren. Misschien is het daarom wel zo goed om Luderitz te bezoeken. Als je tussen de lijnen kijkt, zie je het verhaal van een hele regio. En je zal er flamingo’s zien!
